Αποχώρηση στελεχών της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας

Την αποχώρηση στελεχών της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας ακολουθεί ομάδα μελών και στελεχών της Νεολαίας.

Το κείμενο της αποχώρησης:

Οι αλλεπάλληλες εκλογικές μάχες του τελευταίου διαστήματος αποτύπωσαν την ηγεμονία σε κοινωνικό επίπεδο των νεοφιλελεύθερων σχεδιασμών και των εγχώριων εκφραστών τους με την απεύθυνση της Αριστεράς να συρρικνώνεται.

Έχουν, πλέον, περάσει δύο μήνες από την ολοκλήρωση αυτών των διαδικασιών και σε αυτό το διάστημα η καθημερινότητα για τους νέους ανθρώπους, τους εργαζομένους, τους άνεργους και κάθε λογής καταπιεζόμενο αυτής της κοινωνίας γίνεται ολοένα και δυσκολότερη. Οι τιμές των προϊόντων καλπάζουν ανεξέλεγκτες, τα ενοίκια παραμένουν σε δυσθεώρητα ύψη, οι μισθοί δεν επαρκούν ούτε για ολόκληρο τον μήνα, ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βαθαίνει την νεοφιλελεύθερη επίθεση στις ζωές μας, έχοντας πλέον σαν άλλοθι το ισχυρό ποσοστό του 40% που έλαβε στις εκλογές του Μαΐου. Ενδεικτικά παραδείγματα αυτής της επίθεσης είναι το ζήτημα του φορολογικού, φέρνοντας επαίσχυντες ρυθμίσεις, ενώ παραμένει στην δημόσια σφαίρα η συζήτηση για την κατάργηση του άρθρου 16 και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Την ίδια στιγμή που οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνονται, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διέρχεται μια κρίση πολιτικής ταυτότητας και οργανωτικής λειτουργίας που δεν μπορεί παρά να μας προβληματίσει βαθύτατα.
Τα χρόνια που ακολούθησαν την εκλογική ήττα του 2019 επικράτησε η στρατηγική της «διεύρυνσης», άνευ όμως συγκεκριμένου πολιτικού και οργανωτικού πλαισίου. Μοιραία αυτό οδήγησε σε μια διαδικασία συγκόλλησης μηχανισμών από τα πάνω και δημιουργίας ενός πολυσυλλεκτικού κόμματος, που θα εκτείνεται από τη φιλελεύθερη κεντροδεξιά μέχρι την Αριστερά, πλήρως αδύναμο να επιτελέσει το ρόλο του συλλογικού διανοούμενου ή και να δώσει τις απαραίτητες ιδεολογικές συγκρούσεις στην κοινωνία. Οφείλουμε να παραδεχτούμε πως αυτή η στρατηγική απέτυχε παταγωδώς.

Δεν προκαλεί βέβαια έκπληξη το γεγονός, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη στρατηγική δεν αποτέλεσε προϊόν κοινωνικής ή κινηματικής ζύμωσης, ενώ δημιούργησε ασαφές στίγμα αναφορικά με τις κοινωνικές ομάδες και τα πολιτικά ακροατήρια που φιλοδοξούσε να εκφράσει και τελικά να εκπροσωπήσει.

Ταυτόχρονα, η αρχηγοκεντρική απεύθυνση, η σκόπιμη απονεύρωση των οργάνων του και η συνεπακόλουθη ρευστοποίηση των οργανώσεων του, στέρησε τη δυνατότητα αλληλεπίδρασης με την κοινωνία, τα κινήματα και τις δυναμικές που αναπτύσσονταν, με αποτέλεσμα το ίδιο το κόμμα να αδυνατεί να αντιληφθεί την κοινωνική κίνηση, και πολύ περισσότερο να την επηρεάσει, αφού δεν υπήρχε και κανένα οργανωμένο σχέδιο προς αυτή την κατεύθυνση.

Οι φετινές εκλογικές μάχες και πολύ περισσότερο τα αποτελέσματα αυτών, δημιούργησαν τον χώρο για την πραγματοποίηση μιας ειλικρινούς συζήτησης και αναστοχασμού για την πορεία και τις επιλογές του κόμματος.

Δυστυχώς τόσο η διαδικασία ανάδειξης, όσο και οι επιλογές της νέας ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διέψευσαν αυτές τις προσδοκίες. Οι προβληματικές που προαναφέρθηκαν δυστυχώς οξύνθηκαν αντί να υποχωρήσουν, τραυματίζοντας ακόμα περισσότερο την ενότητα του κόμματος. Από τις πρώτες κινήσεις της νέας ηγεσίας ήταν ο διορισμός νέων προσώπων σε θέσεις ευθύνης και η ανακοίνωση των διαγραφών τεσσάρων στελεχών από τον πρόεδρο μέσω των social media, παρακάμπτοντας συνολικά τα όργανα και τις συλλογικές διαδικασίες του κόμματος, ακόμα και το ίδιο το καταστατικό του κόμματος.

Η αδιαμεσολάβητη σχέση αρχηγού-λαού, με περιθωριοποίηση των αντιπροσωπευτικών οργάνων, δεν είναι ανώτερη μορφή δημοκρατίας, αλλά η πεμπτουσία ενός επικίνδυνου λαϊκισμού, όπου η χάραξη
της πολιτικής του κόμματος θα εξαρτάται από την δυνατότητα του Προέδρου να ακούσει το απροσδιόριστο σώμα του λαού και έπειτα θα έγκειται στην δική του ευχέρεια να το μεταφράσει όπως επιθυμεί, το οποίο αποτελεί ένα από τα βασικά σημεία αντίθεσής μας με την νέα ηγεσία.

Η αξιοπιστία και η σοβαρότητα του χώρου θίγεται συνεχώς, καθώς γινόμαστε μάρτυρες δημόσιων τοποθετήσεων που πηγαίνουν κόντρα στις συλλογικά επεξεργασμένες και καθολικά ψηφισμένες (στο πρόσφατο συνέδριο) θέσεις του κόμματος. Η ομιλία του νέου Προέδρου στο ΣΕΒ και η προσπάθεια εξάλειψης της διαιρετικής τομής μεταξύ Κεφαλαίου και Εργασίας αποτέλεσε ύβρη για τους μισθωτούς, τους ανέργους , τη νεολαία αυτής της χώρας και γεννά μοιραία την απορία πώς τέτοιες επιλογές μπορούν να αποτελούν σχέδιο, όχι μόνο για τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας που αποτελούνται ως επί το πλείστον από μεσαία και κατώτερα ταξικά στρώματα, αλλά και συνολικά για την κοινωνική πλειοψηφία. Αίφνης εμφανίστηκε και η στρατηγική σταδιακής αποδόμησης της κυβερνητικής θητείας
του ΣΥΡΙΖΑ, εγκολπώνοντας επιχειρήματα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου.

Αποκορύφωμα της συνολικής αλλαγής πλεύσης του κόμματος αποτέλεσε η πρόταση για πραγματοποίηση δημοψηφίσματος αναφορικά με διαγραφές επιλεγμένων στελεχών, το οποίο μάλιστα ανακοινώθηκε με διάγγελμα του νέου Προέδρου. Η ομιλία του στην Κ.Ε., όπου και κατέθεσε εκ νέου την ανήκουστη πρόταση του δημοψηφίσματος, αποτέλεσε μια διχαστική τοποθέτηση, προσβάλλοντας με ύβρεις την ιστορία και τους αγώνες του χώρου, και επιβεβαιώνοντας ένα αυταρχικό μοντέλο λειτουργίας της νέας ηγεσίας, όπου επικρατεί μόνο μία άποψη, αυτή που εκφράζεται από τον πρόεδρο.

Είναι σαφές από όλα όσα αναφέρθηκαν, πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν μπορεί να αποτελέσει τον χώρο όπου θα συγκροτείται και θα υλοποιείται ένα αντιπαραθετικό στο κυρίαρχο πολιτικό σχέδιο, που θα εκφράζει τις σύγχρονες ανησυχίες και διεκδικήσεις της νέας γενιάς και όσων υφίστανται κάθε είδους εκμετάλλευση. Είναι επίσης σαφές πως το κόμμα που υπηρετήσαμε και ήταν κάποτε στη πρωτοπορία της κινηματικής και κυβερνώσας Αριστεράς έχει πλέον μεταλλαχθεί.

Δεν πρόκειται να δώσουμε άλλοθι με την παρουσία μας σε ένα κόμμα που επιλέγει την συστημική ενσωμάτωση και τον ευτελισμό των αρχών και των αξιών της Αριστεράς. Δεν θα γίνουμε συμμέτοχοι στο πλάνο εκμηδένισης και χλευασμού όλων όσων καταφέραμε τα προηγούμενα χρόνια με τους αγώνες μας για μια καλύτερη και πιο δίκαιη κοινωνία.

Αποχωρούμε λοιπόν από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ όχι όμως από την υπόθεση της οικολογικής, ανανεωτικής και
κομμουνιστικής Αριστεράς. Η συγκρότηση ενός ισχυρού πόλου, ικανού να δώσει απαντήσεις άμεσα στα πιεστικά επίδικα της ζωής και της καθημερινότητάς μας, είναι πλέον αναγκαιότητα και σε αυτήν θα συμμετέχουμε καθημερινά. Με την πλειοψηφία της κοινωνίας να καταπιέζεται και να υποφέρει, με τα όνειρά μας να τσακίζονται καθημερινά, αναπόφευκτα θα γεννηθούν συλλογικές διεκδικήσεις και αγώνες, μικρότεροι και μεγαλύτεροι.

Χαμένες μάχες όμως είναι μόνο αυτές που δεν δίνονται και από τη μεριά μας θα δώσουμε κάθε μάχη απ΄ αυτές που η Αριστερά ξέρει πολύ καλά να δίνει, έχοντας σφυρηλατήσει την ταυτότητά της όλα αυτά τα χρόνια, πάντα στο πλάι των ανθρώπων που έχουν το δίκιο με το μέρος τους, ως την παντοτινή νίκη.

Υπογράφουν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες:
ΑΝΤΥΠΑΣ ΑΚΗΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΠΥΡΟΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΞΑΝΘΗ
ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΓΙΑΝΝΟΥΛΗ ΜΑΡΙΖΑ
ΖΑΧΑΡΗΣ ΛΟΥΚΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΛΙΟΥΔΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΛΥΤΡΙΒΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΜΑΚΡΟΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΜΠ. Ν.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΡΙΝΑ
ΞΥΝΟΓΑΛΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ
ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΗΣ
Σ. ΣΤ.
ΣΥΚΚΑ ΕΡΜΙΟΝΗ
ΣΥΝΑΔΙΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΣΩΖΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ